ਨਿਊਯਾਰਕ – ਹੈਰੀ ਟਰੂਮੈਨ ਨੂੰ ਸੈਨਿਕ ਜੀਵਨ ਨਾਲ ਮੋਹ ਸੀ। ਉਚੇਰੀ ਸਿੱਖਿਆ ਹਾਸਲ ਕਰਦਿਆਂ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਿਊਯਾਰਕ ਦੇ ਸੈਨਿਕ ਸਕੂਲ ਵਿਚ ਜਾਣਾ ਚਾਹਿਆ ਪਰ ਅੱਖਾਂ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਸਫਲ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕੇ। ਲਗਾਤਾਰ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਰਹਿਣ ਕਾਰਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਹਿਲੀ ਸੰਸਾਰ ਜੰਗ ਦੌਰਾਨ ਸੈਨਾ ਵਿਚ ਜਾਣ ਦਾ ਮੌਕਾ ਮਿਲ ਗਿਆ। ਉਹ ਆਮ ਸੈਨਿਕ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਭਰਤੀ ਹੋਏ ਸਨ।ਇਕ ਰਾਤ ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਘੋੜਸਵਾਰ ਪਲਟਨ ਚੜ੍ਹਾਈ ਕਰਨ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ਤਾਂ ਜਰਮਨ ਤੋਪਖਾਨੇ ਨੇ ਗੋਲਾਬਾਰੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ। ਆਕਾਸ਼ ’ਚੋਂ ਵਰ੍ਹਦੇ ਬੰਬਾਂ ਵੱਲ ਦੇਖ ਕੇ ਪੂਰੀ ਪਲਟਨ ਵਿਚ ਹਫੜਾ-ਦਫੜੀ ਮਚ ਗਈ। ਟਰੂਮੈਨ ਵੀ ਖੁਦ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ।ਇਸੇ ਦੌਰਾਨ ਟਰੂਮੈਨ ਦੇ ਘੋੜੇ ਨੂੰ ਸੱਟ ਲੱਗ ਗਈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਘੋੜਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਉੱਪਰ ਡਿੱਗ ਪਿਆ। ਜ਼ਖਮੀ ਹਾਲਤ ਵਿਚ ਟਰੂਮੈਨ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਘੋੜੇ ਥੱਲਿਓਂ ਬਾਹਰ ਆਏ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਖੁਦ ਨੂੰ ਠੀਕ-ਠਾਕ ਦੇਖ ਕੇ ਲੁਕਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਨਾਲ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਸਾਰੇ ਸੈਨਿਕਾਂ ਨੂੰ ਬੋਲੇ, ‘‘ਉੱਠੋ ਤੇ ਲੜੋ। ਜਦੋਂ ਤਕ ਸਾਡੇ ਹੌਸਲੇ ਬੁਲੰਦ ਹਨ, ਦੁਨੀਆ ਦੀ ਕੋਈ ਵੀ ਤਾਕਤ ਸਾਨੂੰ ਨਹੀਂ ਹਰਾ ਸਕਦੀ।’’ਸੈਨਿਕ ਵੀ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਟਰੂਮੈਨ ਦੀ ਬੁਲੰਦ ਆਵਾਜ਼ ਸੁਣ ਕੇ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਗਏ ਅਤੇ ਜੋਸ਼ ਨਾਲ ਖੁਦ ਨੂੰ ਨਵੇਂ ਸਿਰਿਓਂ ਤਿਆਰ ਕਰ ਕੇ ਜੰਗ ਕਰਨ ਲੱਗੇ।ਟਰੂਮੈਨ ਨੇ ਆਪਣੀ ਡਾਇਰੀ ਵਿਚ ਲਿਖਿਆ, ‘‘ਉਸ ਰਾਤ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬਾਰੇ 2 ਗੱਲਾਂ ਪਤਾ ਲੱਗੀਆਂ। ਪਹਿਲੀ, ਮੇਰੇ ਵਿਚ ਥੋੜ੍ਹੀ ਹਿੰਮਤ ਸੀ ਅਤੇ ਦੂਜੀ ਮੈਨੂੰ ਅਗਵਾਈ ਕਰਨੀ ਪਸੰਦ ਸੀ।’’ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਟਰੂਮੈਨ ਦਾ ਆਤਮ-ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਤੇ ਅਗਵਾਈ ਕਰਨ ਦਾ ਗੁਣ ਦਿਨੋ-ਦਿਨ ਨਿੱਖਰਦਾ ਗਿਆ। ਇਕ ਦਿਨ ਅਜਿਹਾ ਵੀ ਆਇਆ, ਜਦੋਂ ਉਹ ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਅਹੁਦੇ ’ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਗਏ। ਇਸ ਅਹੁਦੇ ’ਤੇ ਪਹੁੰਚਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਟਰੂਮੈਨ ਨੇ ਕਿਹਾ, ‘‘ਹਰੇਕ ਵਿਅਕਤੀ ਅਸੰਭਵ ਦੀ ਹੱਦ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰਦਿਆਂ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਰਸਤੇ ਨੂੰ ਸੌਖਾ ਬਣਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਬਸ ਇਸ ਦੇ ਲਈ ਥੋੜ੍ਹੀ ਜਿਹੀ ਹਿੰਮਤ ਤੇ ਆਤਮ-ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।’’
Related Posts
ਇੱਕ ਮਾਂ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਮੁੰਡੇ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਰੁਆ ਦੇਵੇਗੀ
ਜਦੋਂ ਤੋਂ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਲੇਖਾਂ, ਗੀਤਾਂ, ਮਿਊਜ਼ਿਕ ਵੀਡੀਓ ਅਤੇ ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਨਵੀਂ ਕਿਤਾਬ ਜ਼ਰੀਏ ਆਪਣੀ ਸੈਕਸੁਐਲਿਟੀ ਬਾਰੇ ਦੱਸਿਆ,…
ਨਿਊ ਯਾਰਕ ਦੇ ਮਿਊਜ਼ੀਅਮ ‘ਚ ਦਿਸਣਗੀਆਂ ਉੱਤਰੀ ਭਾਰਤ ਦੀਆਂ ਪਹਾੜੀਆਂ
ਵਾਸ਼ਿੰਗਟਨ — ਉੱਤਰੀ ਭਾਰਤ ਦੇ ਪਹਾੜੀ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਦੀਆਂ ਹਿੰਦੂ ਦੇਵੀ-ਦੇਵਤਿਆਂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਣ ਵਾਲੀਆਂ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਕਲਾਕ੍ਰਿਤੀਆਂ ਦੇ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਨੂੰ ਇੱਥੇ ਵੱਕਾਰੀ…
ਟਰੈਕਟਰ ‘ਤੇ ਵਿਆਹ ਕੇ ਲਿਆਇਆ ਲਾੜਾ ਅਪਣੀ ਲਾੜੀ ਨੂੰ
ਕਪੂਰਥਲਾ— ਅੱਜ ਦੇ ਦੌਰ ‘ਚ ਵਿਆਹ-ਸ਼ਾਦੀਆਂ ‘ਚ ਲੋਕ ਕੁਝ ਵੱਖਰਾ ਕਰਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਯਾਦਗਾਰ ਬਣਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਵਿਆਹਾਂ ‘ਚ ਭਾਰੀ…